Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: obscuro, obscuras, obscuravi, obscuratum, obscurāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = oscurare, nascondere, abbuiare, (eng) = darken, darken, eclipse, conceal, hide, dim, obscure, darken in colour, conceal the brightness of, put in the shade, (esp) = asombrar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego obscuro tu obscuras ille obscurat nos obscurāmus vos obscurātis illi obscurant | Yo asombro Tu asombras El/Ella/Eso asombra Nosotros asombramos Vosotros asombráis Ellos/Ellas/Esos asombran |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego obscurābam tu obscurābas ille obscurābat nos obscurabāmus vos obscurabatis illi obscurābant | Yo asombraba Tu asombrabas El/Ella/Eso asombraba Nosotros asombrabamos Vosotros asombrabais Ellos/Ellas/Esos asombraban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego obscuravi tu obscuravisti, obscurasti... ille obscuravit nos obscuravĭmus vos obscuravistis, obscurastis... illi obscuravērunt, obscurarunt, obscuravere... | Yo asombré Tu asombraste El/Ella/Eso asombró Nosotros asombramos Vosotros asombrasteis Ellos/Ellas/Esos asombraron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego obscuravi tu obscuravisti, obscurasti... ille obscuravit nos obscuravĭmus vos obscuravistis, obscurastis... illi obscuravērunt, obscurarunt, obscuravere... | Yo he asombrado Tu has asombrado El/Ella/Eso ha asombrado Nosotros hemos asombrado Vosotros habéis asombrado Ellos/Ellas/Esos han asombrado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego obscuravĕram, obscuraram... tu obscuravĕras, obscuraras... ille obscuravĕrat, obscurarat... nos obscuraverāmus, obscuraramus... vos obscuraverātis, obscuraratis... illi obscuraverant, obscurarant... | Yo había asombrado Tu habías asombrado El/Ella/Eso había asombrado Nosotros habíamos asombrado Vosotros habíais asombrado Ellos/Ellas/Esos habían asombrado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego obscuravi tu obscuravisti, obscurasti... ille obscuravit nos obscuravĭmus vos obscuravistis, obscurastis... illi obscuravērunt, obscurarunt, obscuravere... | Yo hube asombrado Tu hubiste asombrado El/Ella/Eso hubo asombrado Nosotros hubimos asombrado Vosotros hubisteis asombrado Ellos/Ellas/Esos hubieron asombrado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego obscuravĕram, obscuraram... tu obscuravĕras, obscuraras... ille obscuravĕrat, obscurarat... nos obscuraverāmus, obscuraramus... vos obscuraverātis, obscuraratis... illi obscuraverant, obscurarant... | Yo había asombrado Tu habías asombrado El/Ella/Eso había asombrado Nosotros habíamos asombrado Vosotros habíais asombrado Ellos/Ellas/Esos habían asombrado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego obscurābo tu obscurābis ille obscurābit nos obscurabĭmus vos obscurabĭtis illi obscurābunt | Yo asombraré Tu asombraras El/Ella/Eso asombrará Nosotros asombraremos Vosotros asombrareis Ellos/Ellas/Esos asombrarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego obscuravĕro, obscuraro... tu obscuravĕris, obscuraris... ille obscuravĕrit, obscurarit... nos obscuraverĭmus, obscurarimus... vos obscuraverĭtis, obscuraritis... illi obscuravĕrint, obscurarint... | Yo habré asombrado Tu habrás asombrado El/Ella/Eso habrá asombrado Nosotros habremos asombrado Vosotros habréis asombrado Ellos/Ellas/Esos habrán asombrado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego obscurem tu obscures ille obscuret nos obscurēmus vos obscurētis illi obscurent | Yo asombre Tu asombres El/Ella/Eso asombre Nosotros asombremos Vosotros asombréis Ellos/Ellas/Esos asombren |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego obscurārem tu obscurāres ille obscurāret nos obscurarēmus vos obscurarētis illi obscurārent | Yo asombrara Tu asombraras El/Ella/Eso asombrara Nosotros asombráramos Vosotros asombrarais Ellos/Ellas/Esos asombraran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego obscuravĕrim, obscurarim... tu obscuravĕris, obscuraris... ille obscuravĕrit, obscurarit... nos obscuraverĭmus, obscurarimus... vos obscuraverĭtis, obscuraritis... illi obscuravĕrint, obscurarint... | Yo haya asombrado Tu hayas asombrado El/Ella/Eso haya asombrado Nosotros hayamos asombrado Vosotros hayáis asombrado Ellos/Ellas/Esos hayan asombrado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego obscuravissem, obscurassem... tu obscuravisses, obscurasses... ille obscuravisset, obscurasset... nos obscuravissēmus, obscurassemus... vos obscuravissētis, obscurassetis... illi obscuravissent, obscurassent... | Yo hubiera asombrado Tu hubieras asombrado El/Ella/Eso hubiera asombrado Nosotros hubiéramos asombrado Vosotros hubierais asombrado Ellos/Ellas/Esos hubieran asombrado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego obscurārem tu obscurāres ille obscurāret nos obscurarēmus vos obscurarētis illi obscurārent | Yo asombraría Tu asombrarías El/Ella/Eso asombraría Nosotros asombraríamos Vosotros asombraríais Ellos/Ellas/Esos asombrarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego obscuravissem, obscurassem... tu obscuravisses, obscurasses... ille obscuravisset, obscurasset... nos obscuravissēmus, obscurassemus... vos obscuravissētis, obscurassetis... illi obscuravissent, obscurassent... | Yo habría asombrado Tu habrías asombrado El/Ella/Eso habría asombrado Nosotros habríamos asombrado Vosotros habríais asombrado Ellos/Ellas/Esos habrían asombrado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
obscura obscurate Futuro obscurato obscurato obscuratote obscuranto | asombra asombrad ve a asombrar vaya a asombrar id a asombrar vayan a asombrar |
INFINITIVO | |
Presente | |
obscurāre | asombrar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
obscuravisse, obscurasse... | haber asombrado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
obscuraturum esse, obscuraturam esse, obscuraturum esse, obscuraturos esse, obscuraturas esse, obscuratura esse... | ir a asombrar |
GERUNDIO | |
obscurandi, obscurando, obscurandum, obscurando... | de asombrar a asombrar para asombrar por asombrar |
SUPINO | |
obscuratum | asombrar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que asombra |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.obscurans Gen.obscurantis Dat.obscuranti Acc.obscurantem Voc.obscurans Abl.obscurante, obscuranti... | obscurantes obscurantium obscurantibus obscurantes obscurantes obscurantibus |
Feminina | |
Nom.obscurans Gen.obscurantis Dat.obscuranti Acc.obscurantem Voc.obscurans Abl.obscurante, obscuranti... | obscurantes obscurantium obscurantibus obscurantes obscurantes obscurantibus |
Neutro | |
Nom.obscurans Gen.obscurantis Dat.obscuranti Acc.obscurans Voc.obscurans Abl.obscurante, obscuranti... | obscurantia obscurantium obscurantibus obscurantia obscurantia obscurantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de asombrar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.obscuraturus Gen.obscuraturi Dat.obscuraturo Acc.obscuraturum Voc.obscurature Abl.obscuraturo | obscuraturi obscuraturorum obscuraturis obscuraturos obscuraturi obscuraturis |
Feminina | |
Nom.obscuratura Gen.obscuraturae Dat.obscuraturae Acc.obscuraturam Voc.obscuratura Abl.obscuratura | obscuraturae obscuraturarum obscuraturis obscuraturas obscuraturae obscuraturis |
Neutro | |
Nom.obscuraturum Gen.obscuraturi Dat.obscuraturo Acc.obscuraturum Voc.obscuraturum Abl.obscuraturo | obscuratura obscuraturorum obscuraturis obscuratura obscuratura obscuraturis |
- Conjugación completa di obscurari Forma pasiva |